Water

Historie
Vroeger was de landbouw traditioneel georganiseerd in kleine stukjes grond op de vlakkere delen van het landschap, aangepast aan de droge omstandigheden. Tijdens het Franco bewind was alle mogelijke landbouwgrond in gebruik, omdat hij het land zelfvoorzienend wilde maken.

Toen Spanje was toegetreden tot de EU werd het onderdeel van de Europese interne markt. Dat zorgde ervoor dat de lokale landbouw moest gaan concurreren met de noordelijke landen. Daar was de opbrengst per hectare veel hoger, met als gevolg dat de traditionele landbouw niet meer kon renderen. Boeren lieten hun land braak liggen. Met steun vanuit de EU, om ontvolking en sociale problemen te voorkomen ontstond grootschalige geïrrigeerde landbouw; de "invernaderos". In de omgeving van Almeria groeide een "zee van plastic". In de jaren '90 werd er subsidie gegeven niet alleen voor locale gewassen maar ook voor gebiedsvreemde soorten. Groenten die in tegenstelling tot olijfbomen en amandelen, heel veel water nodig hebben. Enorme gebieden zijn nu in gebruik voor tuinbouw en hebben veel welvaart gebracht. Dit heeft een enorme vraag naar water op gang gebracht, water dat er eigenlijk niet is.

Watergebruik
Het oppompen van water gaat op veel plaatsen sneller dan de natuurlijke aanvulling via grondwater aanvoer uit de bergen. De grondwaterspiegel is dan ook dramatisch gedaald. Het zoute water dringt nu binnen vanuit de zee in de watervoerende lagen doordat er teveel zoet water wordt weggepompt. In feite past men in deze regio ‘groundwater mining’ toe, om aan de grote water vraag te kunnen voldoen. Er zijn grote projecten uitgevoerd om deze regio van meer water te voorzien. Uiteraard wordt er gewerkt aanwaterontziltingsfabrieken, maar deze techniek kost veel geld en energie. Verder wordt er water rivieren gewonnen en via kanalen en buizen naar het zuidoosten geleid. Dit water komt nu niet meer ten goede aan Portugal en boeren elders in Spanje en dat leidt tot conflicten. Feit is dat bij elke vergroting van de water capaciteit de hoeveelheid gebruikte grond en dus ook de behoefte toeneemt. Er is een blijvend structureel te kort aan water blijft bestaan, ook al omdat de geplande water hoeveelheden achter blijven bij de raming.

Water in Cortijo de Romualda
Het huis is net als de andere huizen buiten het dorp, niet aangesloten op waterleiding. Die is er in Los Majanos gewoon niet. In plaats daarvan is er sinds een jaar of 15 een aansluiting op een coöperatieve "Pozo" (bron) in het gebied. Al wandelend in de omgeving komt u de buizen en rode handels van het systeem van de bron tegen. Let op, ga er niet aan zitten want dan krijgt u de grootste ruzie. Er worden letterlijk mensen vermoord vanwege conflicten over water.

Water per truck
Per maand heeft Cortijo de Romualda recht op 1 uur water. Precies genoeg om de ondergrondse opslagtank achter het huis te vullen. Er is echter een probleem met het water van de Pozzo, de kwaliteit ervan is vandaag de dag bijzonder slecht. Ondrinkbaar, zeer kalkrijk en erg zout. Noodgedwongen wordt daarom tegenwoordig al het water wat u verbruikt aangevoerd per truck vanuit een bron in de bergen bij Nijar.

Alsjeblieft doe zuinig met water Behalve dat deze watervoorziening erg prijzig is (ongeveer 2 a 3 x uw energierekening thuis) is het natuurlijk ook een oplossing die geen duurzaamheidsprijs verdient. Voor uw verblijf is de watertank helemaal gevuld. Bij gewoon verbruik is er genoeg water, maar het zou wel erg fijn zijn als u er net als de mensen uit de buurt bewust en spaarzaam mee omspringt. Al is het maar uit respect voor het milieu. Klimaatsverandering Uit berekeningen van klimaatsmodellen komt naar voren dat Zuidoost Spanje niet alleen te maken krijgt met een hogere temperatuur maar ook met een vermindering van de neerslag. Dit zal dus alleen maar tot een verscherping van het water tekort leiden.

Info ontleend aan stuk van Erik Cammeraat, Universiteit van Amsterdam